Hormon wzrostu wydzielany jest przez komórki somatotropowe przysadki. Hormon ten odpowiada za prawidłowy wzrost człowieka. Jego wydzielanie jest fizjologicznie wzmożone w okresie intensywnego wzrostu podczas dojrzewania. Z czasem, wydzielanie hormonu wzrostu zmniejsza się co jest szczególnie widoczne u osób starszych i, jak się uważa, może być jednym z powodów rozwoju otyłości oraz objawów starzenia człowieka.

Gdy jednak dochodzi do nadmiernego wydzielania hormonu wzrostu rozwijają się objawy kliniczne, które można zaobserwować „gołym okiem”: dochodzi bowiem do powiększenia dłoni i stóp oraz pogrubienia palców, które stają się serdelkowate. Dlatego zespół objawów chorobowych związany z nadmiarwem hormonu wzrostu naywamy akromegalią. Ponadto powiększa się język, który w zaawansowanych przypadkach nie mieści się w jamie ustnej. Rośnie żuchwa, odstępy miedzy zębami powiększają się a łuki brwiowe stają się wydatnie pogrubiałe. Kości nie wydłużają się na długość u osób dorosłych, gdy są już zrośnięte nasady. Jest to możliwe , gdy do nadmiernego wydzielania hormonu wzrostu dochodzi u dzieci i młodzieży. Osoby takie cechuje wysoki wzrost. Pojawia się nadmierna potliwość, często występuje zespół cieśni nadgarstka, niejednokrotnie wymagający leczenia operacyjnego.

http://www.physio-pedia.com/index.php?title=Acromegaly

Dochodzi do zaburzeń metabolicznych: pojawia się nietolerancja węglowodanowa lub nawet w przypadkach bardziej zaawansowanych rozwija się cukrzyca. Nadciśnienie tętnicze powstałe w przebiegu akromegalii, w większości ustępuje dzięki właściwemu leczeniu. W przypadkach gdy nadciśnienie tętnicze utrzymuje się pomimo leczenia, jest wówczas lepiej kontrolowane z pomocą leków przeciwnadciśnieniowych. Często dochodzi do zmian w układzie krążenia: przerasta mięsień sercowy, zaś w naczyniach chętniej rozwijają się zmiany miażdżycowe. Powikłaniem zmian w układzie krążenia są: zawał serce, udar mózgowy, które przyczyniają się do skrócenia życia. Z uwagi na zmiany w układzie kostnym polegające na „wdechowym” ustawieniu żeber, rozwija się obturacyjna choroba płuc, która może prowadzić do bezdechów zwłaszcza w godzinach nocnych. Kolejnym powikłaniem nadmiernego wydzielania hormonu wzrostu jest rozrost komórek nowotworowych pod wpływem tego hormonu. Dlatego też należy wykonać badania endoskopowe przewodu pokarmowego w celu szybkiego wykrycia zmian rozrostowych w tej lokalizacji.

W momencie diagnozy, większość gruczolaków wydzielających hormon wzrostu przekracza 10 mm. Często nacieka otaczające tkanki. Leczeniem z wyboru jest leczenie neurochirurgiczne, które przeprowadza się po wcześniejszym leczeniu somatostatyną – hormonem hamującym wydzielanie w tym typie gruczolaka. W przypadku nieskuteczności leczenie chirurgicznego, stosuje się radioterapię stereotaktyczną - naświetlanie energią promienistą pozostałości po operacji.

Akromegalię rozpoznaje się często zbyt późno, gdyż pierwsze objawy są niecharakterystyczne i narastają stopniowo. Dopiero porównanie starych fotografii może niejednokrotnie wykazać narastające zmiany wyglądu. Im później stawiane jest rozpoznanie tym większy jest gruczolak wydzielający hormon wzrostu i tym mniejsza jest szansa na radykalną operację a tym samym na pełne wyleczenie. Poniżej podaję stronę na której znajduje się elektroniczny kwestionariusz, który pozawala na wyodrębnienie grupy osób, u których objawy mogą sugerować akromegalię:

www.akromegalia.pl

W razie wątpliwości zawsze można wykonać odpowiednie badania.

Grafika pochodzi ze stron

Nadmiar hormonu wzrostu