Anoreksja nerwowa, czyli jadłowstręt psychiczny, jest to choroba polegająca na świadomym ograniczaniu przyjmowania pokarmów, w celu osiągnięcia szczupłej, a w zasadzie idealnej (idealnej w odczuciu osoby dotkniętej tym zaburzeniem) sylwetki. Towarzyszy temu zaburzenie postrzegania własnego ciała i silny lęk przed przyrostem masy i otyłością. Konsekwencją nadmiernej redukcji masy ciała jest wtórny brak miesiączki u dziewcząt.

Częstość występowania anoreksji w populacji polskich dziewcząt i młodych kobiet szacuje się na około 1 % ze stałą tendencja wzrostową. Choroba ta dotyczy głównie dziewcząt, jakkolwiek rozpoznawana jest także u chłopców.

Najczęściej pierwsze objawy występują w okresie dojrzewania. Trudno jest powiedzieć w sposób jednoznaczny jaka jest przyczyna występowania jadłowstrętu. Najczęściej wymienia się elementy biologiczne, psychologiczne, rodzinne jak i społeczne. Chęć bycia szczupłym stanowi dla chorej najwyższą ideę, której podporządkowuje całą swoją aktywność.

Chorej nie wystarczy samo bycie szczupłym, ale konieczność bycia szczuplejszym - po osiągnięciu pierwotnie zamierzonego celu, poprzeczka stawiana jest wyżej, a chora dąży osiągnięcia nowej, niższej masy ciała. Chore przez długi czas zachowują sprawność psychiczną. Początkowo wraz z utratą masy ciała pojawiają się zaburzenia miesiączkowania następnie zupełny brak miesiączki. Chore demonstrują nadmierną aktywność fizyczną, stają się drażliwe i niechętnie spożywają posiłki. Często, ukradkiem wyrzucają jedzenie. Wraz z postępem redukcji masy ciała, pojawiają się zaparcia, obniżenie siły mięśniowej, ziębnięcie, narasta zmęczenie i chęć izolacji od otoczenia. Wszystko to prowadzi do wyniszczenia organizmu, zmniejsza się ciśnienie tętnicze krwi, zwalnia praca serca, które staje się niewydolne, kończyny dolne brzękną z powodu niedobiałczenia, narasta depresja. W przypadkach nieleczonych jadłowstręt psychiczny może prowadzić do zgonu.

Leczenie anoreksji nerwowej powinno odbywać się w doświadczonych ośrodkach w oparciu o psychoterapię. W pierwszej kolejności należy wykluczyć inne przyczyny prowadzące do redukcji masy ciała, jak nadczynność tarczycy, zespoły złego wchłaniania i tym podobne. Ponadto należy ocenić dodatkowe zaburzenia hormonalne i wprowadzić odpowiednie leczenie substytucyjne. Ze względu na złożone podłoże rokowanie dotyczące wyleczenia jest niepewne. Często pojawiają się nawroty.

Godnym polecenia jest ośrodek w Zabrzu zajmujący się od wielu lat problemami zaburzenia odżywiania.

Dla zainteresowanych podaję adres: Klinika Endokrynologii Dziecięcej Zabrze, ul. 3-Maja 13, tel.: 032-3704507

Grafika pochodzi ze stron:

http://superlinia.pl/artykuly,i,224,anoreksja_i_bulimia