Ważne kontakty

PRACOWNIA DENSYTOMETRYCZNA
ul. M.C. Skłodowskiej 23

46-200 Kluczbork

CZYNNA:
PONIEDZIAŁKI 
od 13:00 do 16:00
CZWARTKI  
od 07:00  do10:00

Rejestracja tel.: 

661 464 408


M A M M O G R A F I A

PRACOWNIA RENTGENOWSKA

ul. M.C. Skłodowskiej 23,

46-200 Kluczbork

Rejestracja tel.:  

077 417 3533

w godz. 8:00 – 18:00.


ZAKŁAD MEDYCYNY NUKLEARNEJ

Badania scyntygraficzne

ul. Katowicka 64, Opole

Rejestracja:

77/ 44 33 652


Badania USG

SONOMED OPOLE

ul. Kośnego 18

tel.: 883 757 551

http://www.sonomed.opole.pl/


Gabinet Masażu, Akupresury i Terapii ”Świat Ewy”

ul. Brzozowa 13, Wieluń

tel.: 691 102 256

www.swiat-ewy.pl


VACUU SPORT STUDIO

REHABILITACJA

ul. Wielkie Przedmieście 26A

46-300 OLESNO

tel.: 668 849 826

http://www.vacuu.pl


Rak piersi

Rak piersi jest nowotworem wywodzącym się z komórek nabłonkowych wyściełających przewody mlekowe lub zraziki gruczołów piersiowych. Co roku w Polsce odnotowuje się około 45 nowych zachorowań na 100 000 mieszkańców.

 

Wyróżniamy następujące czynniki ryzyka wystąpienie raka piersi:

  • Wiek jest jednym z czynników ryzyka wystąpienia tego nowotworu. Nowotwór ten występuje najczęściej u kobiet powyżej 35 roku życia, przy czym szczyt zachorowań odnotowuje się pomiędzy 50 a 70 rokiem życia.

  • U 10% chorych rak ten występuje rodzinnie. O takiej postaci raka należy myśleć wówczas gdy nowotwór występuje u krewnych 1 stopnia zwłaszcza, gdy u krewnych tych raka rozpoznano poniżej 35 roku życia.

  • Mutacja genu BRCA1 i BRCA2 – nosicielstwo tych mutacji w populacji chorych na raka piersi szacuje się na 3-5%. Obecność tych mutacji wiąże się 10 krotnie wyższym ryzykiem zachorowania na raka piersi u tych chorych

  • Czynniki hormonalne – zarówno pierwsza miesiączka która wystąpiła wcześnie jak i późna menopauza naraża gruczoły piersiowe na długotrwałe działanie estrogenów, które w tym rodzaju nowotworu stanowią czynnik pobudzający wzrost komórek. Podobnie wieloletnie stosowanie antykoncepcji hormonalnej zawierającej estogeny lub też długoczasowa hormonalna terapia zastępczą może przyczynić się do ujawnienia obecności raka piersi. Nie znaczy to że antykoncepcja czy hormonalna terapia zastępcza jest powodem raka piersi. Zastosowanie tych leków może przyspieszyć wzrost już istniejących komórek nowotworowych co z kolei, przy częściej wykonywanych badaniach dodatkowych podczas stosowania tych leków, prowadzi do wcześniejszego rozpoznania i leczenia tych chorych.

  • Otyłość – niestety u osób otyłych częściej występuje rak piersi – wiąże się to z insulinoopornością (opisaną w zakładce o otyłości) i towarzyszącym temu stanowi wysokiemu stężeniu insuliny we krwi tych chorych. Insulina z kolei jest czynnikiem wzrostu komórek w tym komórek nowotworowych. Innym powodem częstszego występowania raka piersi u otyłych może być często stwierdzany u tych osób niedobór witaminy D, która ma działanie przeciwnowotworowe

  • Wcześniej rozpoznany rak piersi – rozpoznany raki jednej piersi w sposób istotny zwiększa ryzyko raka drugiej piersi.

  • Dieta – wykazano większą częstość występowania raka piersi u kobiet spożywających dużą ilość tłuszczów zwierzęcych oraz pijących alkohol. Działanie ochronne przypisuje się pokarmom ubogotłuszczowym, zawierającym produkty mleczne oraz pokarmom zawierającym wapń i witaminę D.

Od momentu powstania pierwszej komórki nowotworowej do powstania zmiany o średnicy 1 cm może upłynąć nawet kilka lat. W tym czasie nowotwór u większości osób nie daje żadnych objawów a jego rozpoznanie jest możliwe jedynie dzięki badaniom diagnostycznym. Typowymi objawami, sugerującymi nowotwór piersi są:

  • Guz piersi wyczuwalny podczas badania – najczęstszą lokalizacją jest górny zewnętrzny kwadrant piersi. Należy jednak pamiętać że wynik badania piersi jest zależny od doświadczenia badającego i od wielkości zmiany. Małą zmianę można przeoczyć. Nie zwalnia to jednak kobiet przed samokontrolą, jakkolwiek w odpowiednim czasie należy samokontrolę uzupełnić o mammografię i badanie USG.

  • Zmiany wielkości, kształtu, czy sprężystości piersi

  • Zmiany skórne wokół brodawki, zaczerwienienie i zgrubienie skóry (objaw skórki pomarańczy), wyciek z brodawki piersiowej ( zwłaszcza krwisty), wciągnięcie brodawki piersiowej, owrzodzenie skóry piersi.

  • Powiększenie węzłów chłonnych w dole pachowym, które jeśli są twarde, niebolesne, mogą być powiększone w następstwie zmian przerzutowych.

Badania diagnostyczne:

Podstawowym badaniem diagnostycznym w rozpoznaniu raka piersi jest mammografia. Jest to badanie radiologiczne. Badania te wykonuje się także jako badania przesiewowe u kobiet bez objawów klinicznych i są najlepszą metodą wykrywania wczesnego raka piersi. Badanie mammograficzne jako badanie przesiewowe powinno być wykonywane u kobiet w wieku 50-69 lat co roku. U kobiet w wieku 40-49 lat decyzję o wykonaniu badania mammograficznego należy podjąć o wywiad rodzinny (badanie należy wykonać: gdy u krewnych pierwszego stopnia wystąpił rak piersi u osoby poniżej 50 roku życia, gdy istnieją czynniki ryzyka wymienione wyżej, u nosicieli mutacji BRCA 1 i BRCA2). Decyzję u kobiet powyżej 70 roku życia należy również podjąć indywidualnie.

Badanie USG piersi stanowi uzupełnienie badania mammograficznego i w żadnym wypadku nie może zastąpić tego badania. W razie stwierdzenia podejrzanych zmian w tym badaniu powinno być wykonane badanie mammograficzne oraz wykonana biopsja zmiany.

Rezonans magnetyczny– jest to badanie o największej czułości i powinno być wykonane w przypadkach wątpliwych a także w grupach kobiet należących do grupy dużego ryzyka.

Badania genetyczne– z uwagi na większe ryzyko wystąpienia raka piersi u nosicieli mutacji genów BRACA1 i BRCA2 które są przyczyną powstania rodzinnej postaci raka piersi badania takie wykonuje się w określonych grupach kobiet:

  • Gdy zachorowanie nastąpiło przed 40 rokiem życia,

  • W rodzinach z mnogimi przypadkami raka piersi i/lub jajnika

  • W przypadkach zachorowań na inne nowotwory u tej samej chorej, zwłaszcza gdy jednym z nich jest rak jajnika

  • Gdy rak piersi występuje obustronnie

  • U mężczyzn z rakiem piersi (zdarza się niezmiernie rzadko, ale przebieg kliniczny raka piersi u mężczyzny jest znacznie gorszy)

  • Potwierdzenie mutacji BRCA w rodzinie.

Badania genetyczne mają na celu znalezienie nosicieli tych mutacji. W przypadku potwierdzenia mutacji obowiązuje:

  • Samokontrola piersi co miesiąc po miesiączce od 18 roku życia

  • Od 25 roku życia (lub od wieku 10 lat poniżej najmłodszego zachorowania w rodzinie) badanie piersi przez lekarza, mammografia na przemian z rezonansem magnetycznym co 12 miesięcy

  • Od 35 roku życia co 6 miesięcy dodatkowo ultrasonografia dopochwowa z oceną jajników oraz oznaczenie antygenu Ca125

Leczenia raka piersi:

Wczesne rozpoznanie raka piersi nie tylko poprawia wyniki leczenia raka piersi ale umożliwia także zastosowanie operacji mniej okaleczającej. Warunkiem zastosowania tej metody leczenia jest wczesna diagnoza guza (wielkość zmiany nie przekracza 3 cm w badaniu mammograficznym). Leczenie oszczędzające polega na wycięciu guza nowotworowego w granicach zdrowych tkanek oraz oceny cytologicznej węzła chłonnego wartowniczego. Każdy zabieg oszczędzający musi być uzupełniony radioterapią piersi.

W przypadku dużych guzów wykonuje się bardziej radykalne zabiegi operacyjne polegające na usunięciu całej piersi z zawartością dołu pachowego. W zaawansowanych nowotworach stosuje się także pooperacyjną radioterapię.

Chemioterapia stosowana jest w bardziej opornych typach nowotworów, których komórki dzielą się szybko i nie mają odpowiednich receptorów. Uzupełniającą hormonoterapie można stosować gdy komórki nowotworowe mają receptory dla estrogenów (co stwierdza się podczas badania histopatologicznego po operacji). W leczeniu stosuje się leki hamujące receptor estrogenowy, hamujące aromatazę (enzym przekształcający testosteron do estradiolu) lub też leki hamujące wydzielania FSH i LH w przysadce (opisane w odpowiedniej zakładce) które z kolei pobudzają jajniki do wydzielania estrogenów.

W przypadku wystąpienia przerzutów do kości co bardzo często jest związane z silnymi dolegliwościami bólowymi kośćca, które uniemożliwiają normalne funkcjonowanie tych chorych, można zastosować leczenie bisfosfonianami i promieniotwórczym strontem, samarem lub ostatnio zarejestrowanym chlorkiem radu.

Opis metod leczenia izotopowego przerzutów do kości zainteresowani znajdą w zakładce dotyczącej medycyny nuklearnej.


Grafika pochodzi ze stron: