Badanie ultrasonograficzne nie jest narzędziem do oceny złośliwości zmiany. Nie można powiedzieć na podstawie tego badania czy jest to łagodny gruczolak, czy złośliwy rak. Jednakże pewne cechy w badaniu USG pozwalają na wytypowanie zmian, w których prawdopodobieństwo procesu nowotworowego jest większe. Każda zmiana której wielkość przekracza 1 cm powinna być poddana biopsji. Nakłuwa się nawet zmiany mniejsze, jeśli te posiadają niepokojące cechy ultrasonograficzne. Biopsję tarczycy należy powtarzać co jakiś czas. Okres w którym należy wykonać kontrolną biopsję zależy od wyniku poprzedniego badania bioptycznego, ewentualnego powiększanie się zmiany ogniskowej czy też nabycia przez tę zmianę niepokojących cech stwierdzanych w badaniu USG.

Biopsja tarczycy, zatem, wykonywana jest u chorego, u którego na podstawie przeprowadzonego badania ultrasonograficznego stwierdzono potrzebę oceny cytologicznej gruczołu. Jest to jedyna i najprostsza z dostępnych metod umożliwiających rozpoznanie procesu nowotworowego w gruczole tarczowym. Taka kolejność postępowania jest zalecana przez wszystkie organizacje naukowe na świecie. Badanie polega na pobraniu komórek do badania mikroskopowego przy pomocy specjalnej igły wprowadzonej do narządu przez skórę, pod kontrolą obrazu USG. W trakcie badania pacjent odczuwa ukłucie w szyję, o którym zostaje wcześniej uprzedzona.

Biopsja jest zabiegiem stosunkowo bezpiecznym, ale w pewnych wypadkach zastosowanie powyższej metody może spowodować wystąpienie powikłań. Najczęstszym powikłaniem jest nieprzyjemne uczucie ukłucia oraz podbiegnięcie krwawe w miejscu wkłucia. Powikłaniu temu można zapobiec uciskając miejsce wkłucia po zabiegu przez kilka minut jak również odstawienie ( w porozumieniu z lekarzem prowadzącym) leków zmniejszających krzepliwość krwi (rozrzedzających krew), takie jak : Aspiryna, Polopiryna, Acard, Polocard, Bestpiryn oraz Acenokumarol, Sintrom, Warfin.

O ile leczenie pochodnymi kwasu salicylowego (preparaty zaznaczone kursywą) nie stwarza istotnego ryzyka krwawienie, o tyle stosowanie pozostałych (podkreślone) wymaga ich odstawienia na okres 7 dni. W tym czasie należy podawać podskórnie preparat drobnocząsteczkowej heparyny (Fraxiparine, Clexane, Fragmin). W dniu biopsji bezpiecznie jest zaaplikować preparat po wykonanym zabiegu. W kolejnych dniach można kontynuować zażywanie leku przeciwzakrzepowego.

Biopsja tarczycy nie wymaga specjalnego przygotowania. Proponuję jednak znieczulenie miejscowe kremem EMLA, zawierającym środek znieczulający skórę. Krem ten należy nałożyć na obszar skóry szyi (jak pokazano na rycinie) po uprzednim jej umyciu na godzinę przed planowanym zabiegiem. Przed zabiegiem konieczna jest pisemna zgoda na badanie.

Badania cytologiczne w moim gabinecie ocenia:

dr n. med. Ewa Chmielik

Adkiunkt Zakładu Patomorfologii

Instytutu Onkologii w Gliwicach

uznany specjalista w swojej dziedzinie na skalę krajową i europejską.

Grafika pochodzi ze stron: